TOMURCUK

 

 

 

Metallere  ve  yüzyıllara  savrulmuş

Yaz

Kızıl  kesmiş  meydanlar

Yardım  isteyen  eller  kararmış

Sesler  yorgun  haykırışlardan

Dünyanın  bu  hüzünlü  hıçkırığı

Tek  dilde  gözyaşı 

Sahipsiz  bir  türkü  titreyen  omuzlarda 

Ve  bir  kayboluş 

Kendinde  kimi

Kimi  bir  başkasında 

 

Yaşamak  kaybetmemek  için 

Ve yaşamak  kaybedilenler  arkasından 

 

Ne  tutkular  Allah’ım

Ne  coşkular

Ne  yarın  planları

 

Oysa  şimdi  koca  kalın  bir  çizgi

Kumdan  evler  -1

Geleceğe  çarpan  yürekler  -0

 

Gözyaşları  diriltmez 

O  meydanlar  taşır

O  meydanlar  büyütür  onları

 

İşte  tam  da  orda  bir  tomurcuk

Sırtını  vermiş  yerle  bir  olmuşluğun

Duman  altındaki  mabedine

Öyle  boynu  bükük

Öyle  sessiz

 

  

Hayatın  başlangıcı  tomurcuk

Toprak  elimiz

Toprak  yüzümüz

Toprak  ekmeğimiz

Toprak  Asya,  Avrupa,  Afrika

Okyanuslar  arasında  kıta  kıta

Yaşamak!

 

Ha  burada,  ha  orada

Tomurcuk  olmak

Yıkılmışlar  arasında     

       Gökmen Küçüktaşdemir 

       (1999)