SENİ  ÇEKİYORUM  İÇLERİNDEN

 

 

 

Ben  gözlerindeki  gülümsemenin

Bir  ucundan  tutuyorum  hep

Bir  ucundan  yaşamın

Ömrümün  baharından

Sızıyor  kokun

Tenin  bin  yıllık  hasret

Arasında  ayracı

Hep  açık  kalacak  bir  kitap  oluyorsun

Ellerimden   sıyrılıp  uzaklaşırken

Ne düşümden ırak kalıyorsun 

Ne  düşüncelerimden

Bir uçurumdan aşağı yuvarlanıyor

Yüreğım

Yine de

Bir  sonun  olacağını  bile  düşünmüyorum

 

 

Gün  ışığı  vuruyor

Yüzünün  yüzüme  bulanmış 

Kıtalarına,  adalarına,   şehirlerine,  odalarına

Gitmekse  seninle

Kalmaksa  kalmak

 

 

Yanıyor

Uzaklığımın  kuleleri

Bin  yıllık  aşklar

Telaşlı

Korkak

Çığlık  çığlık!

Ellerini  kollarını  sallıyorlar

Yanıp sönen pencerelerinden

Özlemin

Tüm  aşklara  bedel

Seni  çekiyorum  içlerinden

Bir  tek

       Gökmen Küçüktaşdemir

---

Yorumlar - Yorum Yaz

---