İzmir'in Basmane semtinde arka sokaklardan birindeyiz. Gece çoktan kentin sokaklarına çökmüş. Meraklı gözlerin önünden, kutu gibi evlerin arasından geçiyoruz. Sonra birinin önünde durup kapıyı çalıyoruz. İçeriden belli belirsiz, yorgun bir ses duyuluyor: "Kim o?" Sese sesle cevap veriyoruz: Çorbacı

Üflesen dökülecek gibi gözüken evin içindeki yaşlı teyze, "Kapı açık içeri gelin" diye karşılık veriyor ve hemen ekliyor "Kusura bakmayın yaşlıyım, yerimden kalkamıyorum."

Mis gibi mercimek çorbasının kokusu mahalleye yayılırken kapılar bir bir çalınmaya devam ediyor. Ellerinde tencereleri ve kapları ile kapıda beliren kalabalık nüfuslu evlerin sakinleri alışmışlar Sokak Çorbacıları'na. Biliyorlar ki her çarşamba ve cumartesi kapıları çalınacak, birileri onları unutmadıklarını gösterecek. Ailelerin çoğu Suriyeli ama Türkler de var. Her evde başka bir dram, anlatılması gereken bir hikaye yatıyor. İhtiyacı olanlar ise önceden belirlenmiş ama bazen komşuları bir başka evi göstererek, "Onları da unutmayın" diyor. Unutulmuyor elbette.

Çorbalar sadece evlere dağıtılmıyor. Basmane dışında Konak, Alsancak ve Bornova'daki evsizler, dezavantajlı insanlar ve gece sokakta çalışanlar da nasibini alıyor...

Miras olarak görüyorlar

Bilmeyenler için söyleyelim Sibel Arslan ile Ece Altınörs adlı iki genç kızın 4 yıl önce başlattığı ve dalga dalga büyüyen, bu iyilik hareketini yürütenler 2 yıl önce Sokak Çorbacıları Yardımlaşma Derneği kurmuşlar. Derneği kuran ve haftada 2 gün kentin farklı semtlerinde yaklaşık 150 evsize sıcak çorba dağıtan Sibel Arslan, 2017 yılında 23 yaşında kansere yenik düşünce, bayrağı arkadaşları devralmış. Sibel'in ihtiyaç sahiplerine çorba dağıtmasını 'miras' olarak gören dernek üyeleri, gönüllülerin de katılımıyla kendi imkanlarıyla aldıkları malzemeleri Basmane'deki dernek binasında pişirip, termoslara koyarak, farklı semtlere taşıyıp ihtiyaç sahiplerine karton tabak ve ekmekle ikram ediyor. Sarı yeleklerini giyip eldivenlerini ellerine takarak dağıtımı kimi zaman yürüyerek kimi zaman bisikletlerle yapıyorlar.

Çorbaları dağıtırken yanımıza yaklaşan bir çocuk soruyor, "Siz kimsiniz? Neden bunu yapıyorsunuz? Devletin bizi unuttuğu bu yerde ne işiniz var?"

Dernek üyeleri onu şöyle yanıtlıyor: "Hiçbir çıkar gözetmeden sadece yardımlaşma için buradayız. Biz, farkındalık yaratmak, güzel dostluklar, güzel anılar adına bir araya gelen gönüllü arkadaşlarız."

Arkalarında ne dini ne de siyasi bir güç olmadan bir araya gelen gönüllüler; aslında insanlara çorba değil, umut dağıtıyor. Onlar da biliyor insanların sorunlarını çözemeyeceklerini ama çorbayı alanın yüzündeki mutluluğu bir başkasıyla paylaşmanın ne kadar önemli olduğunun da farkındalar. Siz de çorbada tuzunuz olsun istiyorsanız, gönüllüler arasına katılmayı düşünüyorsanız sosyal medya hesaplarından onlara ulaşabilirsiniz. Ayrıca derneğin web sitesinde bulunan hesaba bağışta da bulunabilirsiniz. Derneğe uğrayıp makbuz karşılığında maddi destekte de bulunabilirsiniz. Bunların dışında derneğe gıda yardımı da yapabilirsiniz. Kırmızı mercimek, salça, yağ, baharat, tüp, çorba kasesi ihtiyaç listesinde. Kaynayan kazanı, dernekte buluşan her yaşta ve meslekteki gönülleri gördükçe umudu artıyor insanın. Hem kim bilir, belki sıcak bir çorbaya hasret bir evsizin hayır duası size de iyi gelir.