Boşlukta kaybolmadan
Boşlukta kaybolmadan
Bisiklet her çocuğun hayallerini süsler. Kendimden biliyorum büyüdüğünüzde de durum pek farklılaşmaz. Her gördüğünüz bisikletle, kısacık bir an da olsa bir gündüz rüyasına dalıverirsiniz. Geçtiğimiz günlerde dünyaca ünlü Batmanlı ressam ve heykeltıraş Ahmet Güneştekin, 378 bisiklet parçasından oluşan 7 metrelik eserini İstanbul’da 42 Maslak ana girişine yerleştirdi. Ağacın büyüsü, kentin güzelliğine dönüştü. Kırmızı renkteki bu “Dilek Ağacı”nın dışında, çok tartışılan bir heykel de hemen oracıkta yerini aldı. Sanatın, engellemelere rağmen varlığını nasıl sürdürdüğünün kanıtı olan “Kostantiniyye” heykeli 2016 yılında Ataköy’de bir alışveriş merkezinin önünde sergilenmeye açıldığında gerici bir grubun, "Bu ismi nasıl koyarsınız, burası 1453’ten beri İstanbul" diye tepki göstermesi üzerine kaldırılmıştı. Aslında farklı isim ve katmanlarını ortaya çıkarmayı amaçlayan, kelimenin içindeki on üç harften oluşan Kostantiniyye adlı dev heykel, şehrin kültürel belleğinde yüzyıllar boyunca biriken isimleri tekrar bir araya getirmesi için tasarlanmıştı.
***
Ahmet Güneştekin, Medical Park İzmir Hastanesi'nin sponsorluğunda Perşembe günü katıldığı söyleşide heykelin yeniden sergilenmesinden dolayı mutlu olduğunu söyledi ve kentlerin sanatla buluşması gerektiğini belirtti.
Sanatın kentlerin kaderi üzerinde etkili olduğunu anlatan Güneştekin’in verdiği Bilbao örneğini çok önemliydi. Bundan 20 yıl öncesine kadar İspanya’nın bir endüstri kenti olan Bilbao, yaptığı bir tercihle sanayi üretimini kentten uzaklaştırmış ve sanatı kente davet etmişti. 20 yıl önce 5 sokaktan oluşan şehir, bugün yılda 20 milyon kişinin sanat eserlerini ziyaret etmek için geldiği bir kültürel merkeze dönüştü. Polanya’nın Zalipie köyü, Kolombiya’nın Guatapé adlı kenti de renkli görünümleriyle bu durum için örnek olabilir. Ben, geçtiğimiz hafta Meris Tur ile Bozcada’ya gittim. Daha önceki ziyaretimden farklı olarak bazı binaların, kafelerin ressamlara teslim edildiğini gördüm ve mutlu oldum.
Aslında çok da uzağa gitmeme gerek Gazete 9 Eylül’ün binasının yan tarafında bir duvar resmi var. Her gün insanlar, bu duvarın önünden geçerken duruyor ve duvardaki resimle birlikte fotoğraflarını çektiriyorlar. Hatta sadece o resim için gelen de çok sayıda insanla karşılaştım. İşte sanat, insanları böyle içine çekiyor ve paylaşılan fotoğraflarla kent için bir değer yaratılıyor. (Tabii ki duvarda ne çizili olduğunu yazmayacağım. Çok merak ediyorsanız gelip görmelisiniz. :) )
Merak, sanatın besleyicisidir. Hem sanatı hem sanatçıyı hem kentleri besler. Günde 25.000 kişinin, Floransa’da 15. yüzyılın başında Leonardo da Vinci tarafından resmedilmiş olan ‘Mona Lisa’yı görmek için ‘Louvre’ müzesine gittiğini biliyor muydunuz?
***
Güneştekin, gördüğü coğrafyalarda toprağın, güneşin, rengin ve desenlerin peşinde koşan bir sanatçı. Yapıtlarında birikimlerini evrensel bir dile dönüştürürken ışığını tüm dünyaya yansıtmaya başarmış. New York merkezli Marlborough Gallery ve Berlin merkezli Galerie Michael Schultz başta olmak üzere dünya üzerindeki çok sayıda galeriyle çalışan Güneştekin, keskin çizgilerle belirlenmiş bir kültür politikamızın olmamasından yakınıyor. Bize, geçmişte heykelinin kaldırılmasıyla ilgili olarak bir Bakan ile yaşadığı diyaloğu şöyle aktarıyor: Bakan Bey’in olayın ardında bana “Bu olay ile sınıfta kaldık” sözüne karşılık, “İsterseniz size hemen sınıf atlatabilirim ama bana izin vermelisiniz” dediğimde Bakan Bey, gözlerini bir boşluğa doğru çevirerek anlamsızca baktı ve hiçbir şey söylemedi.
***
İşte, Türkiye Cumhuriyeti’nin sanatla bağlarını yavaş yavaş koparmak istediği yerdir o boşluk. Bilimin, ifade özgürlüğünün, adaletin, eğitimin itilmek istendiği yerdir... Bağnazlığa, vandallığa teslim oluştur. Tek kişiye bağlı olmanın getirdiği sonuçtur o boşluk. Boşlukta kaybolmadan, tamam diyebilmek lazım, daha renkli bir hayat ve sanat için…
Yorumlar - Yorum Yaz
