Özlem
ÖZLEM
Kısaydı günler
Gölgesi düşerdi avuçlarımıza
Yorgunluğumuzun
Tüketmek için
Telaşlıydık
Telaşlıydık
Unutmak için
Ömrümüze iliklediğimiz anları
Deryada asılı kalmış
Bir sandalın
Hüzünlü dansının
Keyfini çıkartamadık hiç
Zamana yayılan tatillerimiz
Uzun yolculuklarımız olmadı bizim
Özel günler yoksunuyduk
Kalabalıklardan uzak
Gizemli bir hikayenin
Kahramanları
Elimizde kaçırdık sevdayı
Saramadan hayatlarımızı
Parçalara ayrıldık
Unutulur mu
Yağmurun kokusu
Günün doğuşu
Ellerimin saçlarının arasında kayboluşu
Ya derinliğinde yok olduğum
Gözlerin
Sarılırken
Ruhuma dokunan ruhun
Balıkçı ağlarına takıldı özlem
Gün batarken kanat çırpışlarına eklendi
Martıların
Sevdiğim bir şarkıya eşlik etti
Bir radyocunun anonsuyla
Kentin sokaklarına yayılıverdi
Sonra bedenime girdi bir virüs gibi
Çok geç belki biliyorum
Her hoşçakal dediğinde
Yeniden ve tekrar gittiğini de
Her gidişinde
İçimdeki şehir boşaldı
Kimse
Hiç kimse yok şimdi
Özleminle başbaşayım bilesin
Yorumlar -
Yorum Yaz