Ankara'da olmak
ANKARA'DA OLMAK
yıllar sonra karşılaşan
iki sevgili gibiydik
biraz yabancı
biraz meraklı
gökyüzünü kaplayan ağaçların
yapraklarıyla örtünen
Yüksel Caddesi'nde
sıcak demli bir çayın
dağılan buğusunda
henüz yeni kavuşmuşken
önümden geçti çocukluğum
biraz suskun
biraz ürkek
Ankara'da olmak
geçmişi kucaklamaktı
kar altında kalan mavi bir hayal için
hasretle beklenen baharı anımsamaktı
planlar yapmaktı yaz için
Ankara'da olmak
sokaklara taşan yüzü asık memurlarla
televizyonda ismi geçen
faili meçhuller arasında bağ kurup
siyaseti anlamaya çalışmaktı
Ankara'da olmak
kardan adamlara inanmak
gri, yüksek, soğuk
duvarların arkasında büyütülen
yalanlarla avutulmaktı
ilk kez aşık olmaktı
Ankara
Bir kadını anlamaya çalışmaktı
Ve yokluğunun verdiği dayanılmaz acıydı
çok sonra
bir başka kente giderken
anladım ki
yaşamak dediğimiz şey
acıları unutma çabasıydı
Ankara'da olmak
tiyatro kokmak
sinema konuşmak
Dost'ta dostlarla buluşmaktı
sonra
savrulduk
Ankara'da olmak
kanat çırpışları duymaktı
denizi olmayan kentin martılarından
gitmek ve keşfetmek isteğiydi
çok severken
bir gün dönme ihtimalini düşünerek
Gökmen Küçüktaşdemir
Yorumlar -
Yorum Yaz