Bir kez daha yenildik!

Susar gönül, hüzün sardığında dört bir yanı… Susar ve içine döner, karın altında kalan bir kır çiçeği gibi… Gördüklerine, duyduklarına inanmak istemez… Kaybedilenler, eksilenler çoğaldıkça, başını kar taneleri arasından kaldırmak istemez… Doğruyu yanlışı ayırt edemez… Önce bir uyku hali kaplar bedenini, bir rüyaya yatmak, kalktığında da her şeyin eskisi gibi olduğunu görmek ister. Zordur kabullenmek… Düşün kırıkları kanatır çünkü açtığında yeniden gözlerini…

İki kutbu olduğu gibi iki gerçekliği barındırır bu dünya. Gece ve gündüz gibi siyah ve beyaz, iyilik ve kötülük gibi… Kazananlar ve kaybedenlerdir bunlar… Hava kararmışsa bilirsin ki gece olmuştur, birinin canını acıtmışsan anlarsın ki ona bir kötülüğün dokunmuştur… Oysa, kimin gerçekten kazandığını ve kimin gerçekten kaybettiğini anlamak zordur…

Hem bazen birinin kaybedişi bizim de kaybedişimiz olmaz mı? Acısı bizim de acıtmaz mı? Dünkü Yeni Asır’ın manşetini gördüğümde, “Bir kez daha kaybettik” dedim. Cehalete, eğitimsizliğe, ahlaksızlığa, kötülüğe bir kez daha yenildik. Bir kez daha boynumuzu önümüze eğmek zorunda kaldık gördüğümüzde  “Gül Anne”nin başına gelenleri...

O engellilerin "Gül Anne”si…

Herkesin yardımsever kişiliği ile tanıdığı Gülgün Yalvaç…

Hırsızlar yüzünden sahibi olduğu tuz işletmesini, dairelerini, arazilerini ve hayvanlarını kaybetti. 4 yıl kapı kapı dolaşarak 1 milyon lira toplayan ve Ege'nin en büyük zihinsel engelliler okulunu yaptıran hayırsever kadının, sonunda emekli maaşına da haciz konuldu.

 Emre Saçlı’nın haberinden öğreniyoruz Yalvaç’ın evinden çalınan çek koçanları yüzünden tüm servetini kaybettiğini. Doldurulup sahte isimlerle ciro edildikten sonra tahsil edilmek istenen çekler yüzünden şimdi ekmek parası bulamaz hale geldiğini.

Onun evine 3 yıl önce giren hırsızlar, bizden de hayallerimizi çalarken onlarca engelli vatandaşı ve onların ailelerini de yaraladı. Suçlular yakalanmadığı sürece hepimiz biraz eksiğiz, biraz yarım…

Yalvaç, Türkiye'nin dört bir yanında ortaya çıkan çekler yüzünden mahkeme mahkeme dolaşıyor. Artık yeni Gül Annelere ve Gülgün Yalvaçlara ihtiyacımız daha fazla… Yenilgilerimizi unutmak ve unutturmak için… “Napalım, artık önümüzdeki maçlara bakacağız” mı demek gerekiyor?

Tek dileğim, yenilgilerin bizi yıkmasına izin vermemiz…

Gökmen Küçüktaşdemir

 http://www.yeniasir.com.tr/UcuncuSayfa/2011/02/20/salihlinin_gulu_soldu