GİTTİĞİNDE

 

 

 

 

Sen  gittiğinde

Arkanda  kavgalar  bıraktın

En  büyüğünü

İçimde

Kavgalarına  sustum

Kendime  küstüm

Ejderler  indirdim  gün  batımına

Adımlarım  altında  ezilerek  her  an

Yemin  ettim

Bir  sonra  ki  gün

Yeniden  doğmaya

 

 

Boşaydı  yeminler  güzelim

Gün  sensiz  doğuyor

Tutunamıyordum  yeminlerime

Kanıyordum

Sensizliğin  boşluklarına

Kitaplardan  öyküler  vuruyordu

Yüzeye

Şiirlerden  dizeler

 

 

Sen  gittiğinde

Kahramanlarımız  büyüyordu

Paylaşılanlara  inat

Bir  kafenin  silik  bakışlarında

Karmaşasında

Soluğumuza  alışan  yolların

Göğün

Ve denizin

Yeni  bir  bahara  akışında

 

                                                      

Sen  gittiğinde

Ne  çok  şey  sen  olup  dönüyordu  bana

Durduramıyordum  zamanı

Alamıyordum  başa

Sürüklenmenin

En  kötüsünü  ben  yaşıyordum

 

 

 

Sen  gittiğinde

Kaç  parça  oldum

Şimdi  hatırlamıyorum

Donup  kaldığım  bir  an

Bir  boyacı  çocuk

Koparıp  aldı

Mutlu  yanlarımı  çocukluğumun

Sonsuz  bir  aşkın

Gülümseten  yanlarını

Bir  çift  aşık

Ve  toprak  göz  yaşlarımı

Bense  sustum

Sen  yoktun

 

 

Oysa  var  olan  her  şey

İçimizde  gizliydi

Bebeğim

Sen  gittiğinde

Ya  dağıttık

Ya  örtük  üzerlerini

 

 

Gökmen Küçüktaşdemir