Kendini dinlemek

Gökmen Küçüktaşdemir

 

Gülümse… Erken kalkmak, bir dolu iş arasında sıkışmak, faturalarla boğuşmak, çocuklarla uğraşmak, sorunlara çözüm bulmak seni yorabilir ama sen yine de gülümse… Üstüne üstüne de gelse olaylar, canını sıksa da bu tuhaf koşuşturma hali, tatil çok uzak gözükse de sana sen yine de gülümse… En güzel elbisemizden daha güzeldir çünkü gülümsemek… Yüz hatlarından akan mutluluk hali bulaşıcıdır, somurtanlara inat bir gül bahçesi gibi durursun kalabalıklar içinde… Ki  çözülmeyecek problem yoktur sağlığın yerindeyse, eğlenceye dönüştürebilirsin yaşadığın tüm hayhuyu… Hem biliyor musun gülmek yakışıyor sana… Sen gülünce dünya da gülüyor… Heyyy… Sen iyisi mi bahaneleri bir kenara bırak ve gülümse…

                               ***

Sev… Kendinden başlayarak sev… Kusurları örten, kelimelere takılmadan yürüyen, dostça sarılan ve yürekten seven ol. Çıkarsız, pazarlıksız ve hesapsız sev… Yol al kılavuz olan kalbinin sesiyle… Güneşi de sev, toprağı da, yeşili, aşı ve suyu da… Bir kanaryanın sesinde, bir martının süzülüşünde, ateş böceklerinin dansında, kedilerin oyunlarında ve yunusların gülümseyen yüzlerinde gör kendini ve sev… Yaradandan dolayı sev… Sev ki dikene bakarken gülü, zayıfa bakarken güçlüyü gör… Sev ki sen sevdikçe eser tamamlansın, içindeki güzellik dışarı taşsın…

                                   ***

İnan… Her gecenin sonunda gelecek olan güne inan, dağların ardındaki ovalara, okyanusların ardındaki kara parçalarına, çöllerin ardındaki vahalara inan… Musibetlerin bile bir nedenin olduğuna, kapanan tüm kapıların ardından istediğin yere çıkacak gizli geçitler olduğuna inan… Sabretmen ve şükretmen gerektiğine inan… Ki en güzel anahtarlardır onlar kurduğun hayallerin… İnan, yalnızsan bil ki dünyanın bir başka yerinde senin gibi yalnız bir insan daha var ve sen onu bir gün bulacaksın. Ve bu belki yarın ya da yarından sonra olacak inan… Kendine inan… Farkına var yeteneklerinin, sınırlarını zorla yapabileceklerinin. Seni senden kim daha iyi bilir, sen seni göster seni… Kusursuz değiliz ama kusurlarımızın kapanacağına inan… Bugününü dünden farklı kıl ve yarınını diğerlerinden… Çalışmanın ve üretmenin coşkusuna inan… İnan dünyayı değil ama kendini değiştirebilirsin ve belki sen değişince dünya değişecek… İnan…

                                    ***

Korkma… Cesaretindedir asaletin, her türlü haksızlığın karşısında dur ve sakın korkma… Seni küçük görebilirler, zayıf olduğunu düşünebilirler ama sen doğrunun peşinden ayrılma… En büyük tuzak insanın kendine kurduğudur, unutma.  Muhtaç olanın yanında ol, mücadelen insanlarla değil yoksunluklarla, yolsuzluklarla olsun, yanlışlarla. Çünkü sen biliyorsun kötüler her zaman olacak.  Onları değiştirmek için uğraşma. Kolaydır kusursuz olanı sevmek sen kusurlarıyla sev ve sakın korkma… Erdemin örnek teşkil etmek olsun, öğretmek değil… Dersi veren hayattır; sen ondan ne almak istiyorsan onu alacaksın başkasını değil. Korkma, bakarken gör, ardına geç perdenin ve hisset… Acısını anlayabilirsen kırık bir yüreğin, ancak o zaman hakim olabilirsin kendine. Öfkeni bastır, vicdanın sesine kulak ver… Kırmadan, küstürmeden, tatlı dille yol ver… Sen de kimseden üstün değilsin; böbürlenme ve sakın ukalalık etme… Aklınla ve kalbinle her türlü olumsuzluğu aşabilirsin…  Korkma…

                                          ***

Sabret… Sufilerin kerametidir sabır, bilgenin zikri, heykeltıraşın marifeti… Hazmektir sabır, küfrün zehrini, kavganın sonunu görmektir… Küçücük bir tohumun dev bir ağaca dönüşmesi için gereken zamanın farkında olarak sabret ve sabret ipek böceğinin kelebeğe dönüşüp kanatlanması için geçen süreyi düşünüp… Sabret, tüm dünyayı görmüş olsan da içindeki yolculuğun bitmesi için… Sabret, aşka uzak olduğunu düşünsen de bir gün içinde bir güneş gibi doğacını ve tüm dünyanı kaplayacağını düşünerek sabret… Nefsine hakim ol, görünmez iplerle birbirimize bağlı oluğumuzu anımsa, arkasında durabileceğin davranışları sergile ve aşka ulaşmak için sabret… Şu dünya bir göl gibidir, ona gülümseyerek bakarsan o da sana senden bakar gülümseyerek… İyi ve güzel düşünceler barındır belleğinde ve sabret Hak’kın da seni gördüğünü unutmayarak… Sabret, su gibi berrak, toprak gibi bereketli, güneş gibi aydınlık ve hava gibi yaşam kaynağı olarak… Sabret…

 

Cennet de cehennem de bu dünyada. Kötü günlerin geçeceğine, ardından iyilerinin geleceğine ve bir pınar gibi seni serinletip ferahlatacağını hissederek sabret…

                                     ***

Değiş… Geç değil hiçbir şey için ve hiçbir şey sana engel değil… Yaşın kaç olursa olsun önemli değil… Hayatın kuru bir peteğe benziyorsa eğer, onu özüyle doldur istediğin yaşamın karamsarlıklarınla değil… Göreceksin sen değiştikçe kaliteli bir bal gibi kıvamına erecek geçirdiğin her dakika… İstediğin huzuru o zaman bulacaksın, o zaman dünyanın gerçek renklerinin farkına varacaksın ve asıl o zaman tadına varacaksın soluk alıp verdiğin anların… Kendinle tanış, tezatlıkların ayrımında, bilginin farkında ol, Kamil ol, hiç ol… Her şey değişirken sen neden değişmezsin ki? Neden törpülemezsin mesela dilini, kıskançlığını yenmezsin, yalanlarını bitirmezsin? Neden kıyaslara girer, kendini beğendirmek için çaba sarf edersin?  Çaresiz değilsin… Değişmek için çaba sarf et ve değiş…

                                     ***

Dinle… Kim en iyi dostundur derlerse ‘beni en çok dinleyendir’ derim. Dinlemeyen anlayamaz, dinle ve anlamaya çalış… Dinle, akrabalarını, arkadaşlarını, dostlarını ve yakınlarını dinle… Bir omuz ol başları düştüğünde, gülümseyen bir yüz ol ‘çok konuştum galiba’ dediklerinde… Doğayı dinle, kuşların cıvıltılarını, ağaçların hışırtılarını, rüzgarın uğultusunu, toprağın sesini dinle… Bir çobanın kavalından çıkan sesle, bir virtüözün kemanından çıkan sesin arasında dur ve dinle… Hepsinde senin için bir ders var ve hepsinde bir ders var anlayabilene… Kalbinin sesini dinle… Göreceksin o ilahi sesin yüce dağları düzleştirdiğini, mesafeleri erittiğini, zamanı aradan kaldırıp yok ettiğini ve sabır verdiğini… Dinle, ulaşmak, kavuşmak ve olmak için dinle…